เพราะอารมณ์ของเด็ก เปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลา
เบื่อสีไม้ ..อยากใช้สีน้ำ...เบื่อสีน้ำ อยากใช้สีเมจิก...เบื่อการวาด..อยากทำงานปั้น...เบื่อการปั้น อยากตัดกระดาษแปะ..เบื่ออย่างโน้น...อยากทำอย่างนี้..อยู่ตลอดเวลา แต่ก็ทำให้แนนซี่มีความสุข เมื่อได้เห็นพัฒนาการทางด้านศิลปะที่เปลี่ยนไปตามวัย...
ครั้งหนึ่ง น้ำหวานเคยบอกแนนซี่ว่า เบื่อศิลปะแล้ว เพราะเมื่อวาดรูปไปส่ง คุณครูชอบแก้ไขผลงานให้
“แม่...ศิลปะไม่มีถูก..ไม่มีผิด ...ไม่ใช่หรือคะ...เค้าถึงได้เรียกว่า ศิลปะ” น้ำหวานถาม
แนนซี่ยิ้ม..เพราะคิดว่า งานศิลปะ คือ จินตนาการส่วนบุคคล ทุกคนมีความคิดเป็นของตัวเอง...อาจชอบไม่เหมือนกัน...แนนซี่บอกน้ำหวานเสมอว่า.....ภาพเดียวกัน อาจมีทั้งคนชมและคนไม่ชอบ
งานศิลปะของน้ำหวาน ..แนนซี่ให้คำแนะนำ....แต่จะไม่แก้ไขให้ ...ส่วนใหญ่มักถูกใจแนนซี่ แต่บางชิ้นที่ไม่ถูกใจแนนซี่ กลับเป็นที่ถูกใจพ่อ หรือคุณปู่ คุณย่า ก็มี..
แนนซี่คิดว่า งานศิลปะ จะดูสวยหรือไม่สวย..อยู่ที่รสนิยมส่วนบุคคลของคนมอง คล้ายกับการเลือกทรงผม...เสื้อผ้า..อาหาร
ได้เวลาที่คุณพ่อคุณแม่ที่อยากให้ลูกชอบศิลปะ...นำเคล็บลับ คำแนะนำ และวิธีทำศิลปะง่ายๆแบบแนนซี่ ไปปรับคิด ปรับใช้ตามสไตล์แต่ละครอบครัว...เห็นด้วยกับแนนซี่และน้ำหวานแล้วใช่ไหม
~ ศิลปะ ไม่ยากอย่างที่คิด เป็นเรื่องง่ายที่ลูกคุณก็สามารถทำได้ ~
ในเมื่อศิลปะ ไม่มีถูก...ไม่มีผิด.....แล้วจะยากตรงไหนล่ะคะ ^_^
